Tijdens de lunch met collega engineers, kwam het testament van Michael Jackson ter sprake. Een van mijn collegae vertelde dat er per staat aanzienlijke verschillen zijn in de afwikkeling van een testament. In Texas gaat het allemaal vrij gemakkelijk, maar in Ohio moet je altijd langs de rechtbank. Volgens mij collega zijn de 'state law makers' (een soort Tweede Kamerleden) bijna altijd zelf advocaat waardoor deze law makers er geen belang bij hebben om de langdurige procedures ongedaan te maken.
Interessant vond ik de clausule die mijn collega opgenomen had in zijn testamen om hoge kosten voor advocaten te voorkomen. Dit is de clausule: 'iedereen die bezwaar maakt tegen het testament krijgt één dollar' (en niet meer dan een dollar). Dat zou in Nederland een groot aantal slepende erfenissen voorkomen.
Tuesday, June 30, 2009
Monday, June 29, 2009
Bliksem
De afgelopen dagen was er in Houston sprake van een hittegolf. Net zoals bij de windkracht, gelden hier in Houston andere waarden voor de definitie hittegolf. Volgens Wikipedia is er in Nederland sprake van een hittegolf als de maximum temperatuur gedurende vijf dagen 25ºC is en gedurende drie van de vijf dagen de 30ºC bereikt. Tsja dan zou de zomer in Texas een lange hittegolf zijn.
In Texas zendt het National Weather Service een heat advisory uit als een heat index (gevoelstemperatuur) van 105F (41ºC) wordt verwacht. De afgelopen week was dat bijna dagelijks het geval. Net zoals in Nederland volgt er na een warme dag een onweersbui. En deze keer heb ik geprobeerd dat op de gevoelige plaat vast te leggen, maar dat valt nog niet mee.
Deze eekhoorn dacht: "Was ik maar in mijn boom gebleven."
Belangrijk is om het foto toestel niet te bewegen tijdens het fotograferen.
Een beetje beter mikken zou ook geen kwaad kunnen.
In ieder geval weer het een en ander geleerd. De volgende keer moet ik eerder mijn statief pakken en een hoger plekje in het gebouw waar ik woon opzoeken.
In Texas zendt het National Weather Service een heat advisory uit als een heat index (gevoelstemperatuur) van 105F (41ºC) wordt verwacht. De afgelopen week was dat bijna dagelijks het geval. Net zoals in Nederland volgt er na een warme dag een onweersbui. En deze keer heb ik geprobeerd dat op de gevoelige plaat vast te leggen, maar dat valt nog niet mee.
Deze eekhoorn dacht: "Was ik maar in mijn boom gebleven."
Belangrijk is om het foto toestel niet te bewegen tijdens het fotograferen.
Een beetje beter mikken zou ook geen kwaad kunnen.
In ieder geval weer het een en ander geleerd. De volgende keer moet ik eerder mijn statief pakken en een hoger plekje in het gebouw waar ik woon opzoeken.
Sunday, June 21, 2009
Freethought coffee special
Dit weekeinde had ik een extra vrije dag, dus ook meer tijd om iets te ondernemen. Op het internet was ik een website tegengekomen die het 'Freethought coffee special' vermeldde. Dat leek mij wel wat.
Terwijl ik mijn badkamer mijn haar nog even kamde voor het vertrek, viel opeens de stroom uit. Meestal komt de electriciteit na een paar seconden weer terug, maar deze keer niet. Hmm, een reden te meer om het huis te verlaten, want bij deze temperaturen is het ontbreken van een airco geen genot.
Deze bijeenkomst zou opnieuw in een Borders bookshop plaatsvinden, maar deze keer in vestiging in een ander gedeelte van Houston. Op het afgesproken tijdstip verzamelde zich ongeveer 10 personen aan de koffietafel. Een van de deelneemsters was een parole officer (po). Ik ben blijkbaar al lang in de VS, want ik kan even niet op de Nederlandse vertaling komen. (update:reclasseringsambtenaar) Ze kon smakelijk vertellen over de personen die zij dagelijks tegen kwam, zoals advocaten die zelf op het slechte pad belanden, 'clienten' die hun geweer meenemen naar de afspraak, een 'client' die tijdens het gesprek aangeeft een prostituee bezocht te hebben. Je zou denken: "Dat is toch strafbaar in de VS?". Dat klopt en zeker tijdens de voorlopige invrijheidsstelling. Maar de prostituee ging er met zijn broek en portemonnaie vandoor, er was dus geen strafbaar feit gepleegd.
Dit riep bij mij de vraag op waarom deze ex-gedetineerden toch weer zo snel op het foute pad terecht kwamen. De parole officer gaf aan dat eigenlijk de gevangenisstraf geen echt afschrikmiddel is, omdat de personen in kwestie uit een economisch zwak milieu komen. Buiten de gevangenis hebben ze het niet veel beter dan in de gevangenis. Mijn vervolg vraag was: "Hoe dan de criminaliteit aan te pakken?". De parole officer gaf het interessante antwoord dat de pakkans voor de criminelen met stip op de eerste plaats staat. Als de criminaliteit besproken wordt, is het onderwerp altijd de lengte van de straf. Maar het verlengen van de straf met bijv. een jaar is geen probleem als de pakkans nihil is. Het is een soort kansrekenen:
risico = kans * gevolg
risico = 0 * X jaar gevangenisstraf
risico = 0
Volgens mij zijn de criminelen slimmer dan je denkt, ze vinden de gevangenisstraf weliswaar niet zo fijn, maar ze weten ook dat het risico niet zo groot is. Kortom wil je iets doen aan de criminaliteit, dan is het veel efficiënter om de pakkans te vergroten.
PS Toen ik weer thuis kwam werkte de airco weer, en kon uit de tijdweergaven van de wekkerradio opmaken dat er twee uur geen stroom geweest was. De inhoud van mijn koelkast was dus nog veilig.
Terwijl ik mijn badkamer mijn haar nog even kamde voor het vertrek, viel opeens de stroom uit. Meestal komt de electriciteit na een paar seconden weer terug, maar deze keer niet. Hmm, een reden te meer om het huis te verlaten, want bij deze temperaturen is het ontbreken van een airco geen genot.
Deze bijeenkomst zou opnieuw in een Borders bookshop plaatsvinden, maar deze keer in vestiging in een ander gedeelte van Houston. Op het afgesproken tijdstip verzamelde zich ongeveer 10 personen aan de koffietafel. Een van de deelneemsters was een parole officer (po). Ik ben blijkbaar al lang in de VS, want ik kan even niet op de Nederlandse vertaling komen. (update:reclasseringsambtenaar) Ze kon smakelijk vertellen over de personen die zij dagelijks tegen kwam, zoals advocaten die zelf op het slechte pad belanden, 'clienten' die hun geweer meenemen naar de afspraak, een 'client' die tijdens het gesprek aangeeft een prostituee bezocht te hebben. Je zou denken: "Dat is toch strafbaar in de VS?". Dat klopt en zeker tijdens de voorlopige invrijheidsstelling. Maar de prostituee ging er met zijn broek en portemonnaie vandoor, er was dus geen strafbaar feit gepleegd.
Dit riep bij mij de vraag op waarom deze ex-gedetineerden toch weer zo snel op het foute pad terecht kwamen. De parole officer gaf aan dat eigenlijk de gevangenisstraf geen echt afschrikmiddel is, omdat de personen in kwestie uit een economisch zwak milieu komen. Buiten de gevangenis hebben ze het niet veel beter dan in de gevangenis. Mijn vervolg vraag was: "Hoe dan de criminaliteit aan te pakken?". De parole officer gaf het interessante antwoord dat de pakkans voor de criminelen met stip op de eerste plaats staat. Als de criminaliteit besproken wordt, is het onderwerp altijd de lengte van de straf. Maar het verlengen van de straf met bijv. een jaar is geen probleem als de pakkans nihil is. Het is een soort kansrekenen:
risico = kans * gevolg
risico = 0 * X jaar gevangenisstraf
risico = 0
Volgens mij zijn de criminelen slimmer dan je denkt, ze vinden de gevangenisstraf weliswaar niet zo fijn, maar ze weten ook dat het risico niet zo groot is. Kortom wil je iets doen aan de criminaliteit, dan is het veel efficiënter om de pakkans te vergroten.
PS Toen ik weer thuis kwam werkte de airco weer, en kon uit de tijdweergaven van de wekkerradio opmaken dat er twee uur geen stroom geweest was. De inhoud van mijn koelkast was dus nog veilig.
Saturday, June 20, 2009
HDR
Deze vrijdag had ik vrijgenomen omdat ik een paar avonden had doorgewerkt wegens een deadline. Een Britse collega vertelde mij dat dat 'lieu time' of 'toil' heet in . Het woord toil betekent hard werken, maar is ook de afkorting van 'Time Off In Lieu'. In ieder geval had ik meer tijd dan gewoonlijk, zelfs na aftrek van de slaap die ik nog moest 'inhalen'.
Ik had al een poosje op mijn verlanglijstje staan om eens een HDR foto te maken. De afkorting HDR staat voor High Dynamic Range. Deze (software) techniek zo een oplossing zijn voor situatie met een groot contract. Dus bijvoorbeeld veel licht en donker op een foto.
Gisteravond hij ik het open source programma Qtpfgui (geen typefout) gedownload en vanavond heb ik bij zonsondergang een paar foto's gemaakt. Het concept van HDR is dat de software drie foto's samenvoegt. Een van de foto's is normaal belicht, de tweede foto is onder belicht en de derde foto is overbelicht. Met deze drie foto's samen zouden allen gedeeltes van de foto met veel contrast zichtbaar moeten zijn. Op de meeste digitale spiegelreflex camera's is er een instelling om met een druk kop drie foto's gemaakt worden met de benodigde belichting. Met mijn lange weekeinde was er dus tijd om dat eens te proberen.
Vlakbij het kantoor waar ik werk is er een benzinestation wat een geschikt object zou zijn. Er is namelijk veel verschil tussen licht en donker.
Na de drie foto's door het programma te laten samensmelten was het resultaat nog niet helemaal optimaal. Maar nadat ik een paar parameters gewijzigd had was het resultaat toch wel redelijk goed.
Je zou kunnen denken: "Goh volgens mij is de tweede foto, gelijk aan de eerste foto maar dan een beetje lichter." Dat is niet waar want dan zouden de licht gekleurde gedeelten van de foto, zoals het benzinestation en het gebouw achter het benzinestation wel heel erg licht worden. Zo kun in de bovenstaande foto de details van de bomen herkennen terwijl die eerder niet zichtbaar waren.
Maar ik denk dat ik toch maar een Split Neutral Density filter aanschaf, want dat is een stuk gemakkelijker dan dit.
Ik had al een poosje op mijn verlanglijstje staan om eens een HDR foto te maken. De afkorting HDR staat voor High Dynamic Range. Deze (software) techniek zo een oplossing zijn voor situatie met een groot contract. Dus bijvoorbeeld veel licht en donker op een foto.
Gisteravond hij ik het open source programma Qtpfgui (geen typefout) gedownload en vanavond heb ik bij zonsondergang een paar foto's gemaakt. Het concept van HDR is dat de software drie foto's samenvoegt. Een van de foto's is normaal belicht, de tweede foto is onder belicht en de derde foto is overbelicht. Met deze drie foto's samen zouden allen gedeeltes van de foto met veel contrast zichtbaar moeten zijn. Op de meeste digitale spiegelreflex camera's is er een instelling om met een druk kop drie foto's gemaakt worden met de benodigde belichting. Met mijn lange weekeinde was er dus tijd om dat eens te proberen.
Vlakbij het kantoor waar ik werk is er een benzinestation wat een geschikt object zou zijn. Er is namelijk veel verschil tussen licht en donker.
Na de drie foto's door het programma te laten samensmelten was het resultaat nog niet helemaal optimaal. Maar nadat ik een paar parameters gewijzigd had was het resultaat toch wel redelijk goed.
Je zou kunnen denken: "Goh volgens mij is de tweede foto, gelijk aan de eerste foto maar dan een beetje lichter." Dat is niet waar want dan zouden de licht gekleurde gedeelten van de foto, zoals het benzinestation en het gebouw achter het benzinestation wel heel erg licht worden. Zo kun in de bovenstaande foto de details van de bomen herkennen terwijl die eerder niet zichtbaar waren.
Maar ik denk dat ik toch maar een Split Neutral Density filter aanschaf, want dat is een stuk gemakkelijker dan dit.
Thursday, June 18, 2009
Forever
Enige tijd geleden kocht ik bij het postkantoor een mapje met 20 postzegels. Destijds verbaasde het mij dat er geen bedrag op de postzegel vermeld was, maar ik dacht: "Dat vond de kunstenaar vast niet mooi." Zoals er lang ook geen leuning was bij de trap van de nieuwe bibliotheek in de TU wijk te Delft, omdat de architect dat geen mooi aanzicht vond. Nadat de zoveelste bejaarde was gevallen (het was namelijk ondertussen een toeristische attractie geworden), kon de architect niet langer ontkennen dat een leuning toch wel handig is bij een trap.
Toen ik vandaag een brief wilde versturen, ontdekte ik bij toeval dat per mei 2009 de tarieven verhoogd zijn. Verdorie, ik dacht dat ik een 'task' kon afronden, in plaats daarvan had ik er een nieuwe taak bij. Namelijk in Nederland ben je dan gewend dat je naar het postkantoor moet om een serie van aanvullende postzegels van 2 cent te kopen om deze 'bij te plakken'. Maar op de websites in de VS werd met geen woord gerept over deze praktijken. Pas na een poosje viel het kwartje. Het woord 'Forever' betekent dat de postzegel altijd geldig is! Al vind je over 50 jaar in een la een postzegel, dan kun je die gewoon alsnog op een brief plakken en die wordt nog bezorgd ook (in de VS). De posterijen in de VS zullen gedacht hebben dat de winst op het verkopen van die 2 cent postzegels niet echt opweegt tegen de arbeidskosten. Misschien zijn er mensen die dergelijke postzegels inslaan, maar dan heeft de USPS (United States Postal Service) tenminste het rentevoordeel en heeft de koper het risico van kwijtraken. Weer iets geleerd vandaag.
Toen ik vandaag een brief wilde versturen, ontdekte ik bij toeval dat per mei 2009 de tarieven verhoogd zijn. Verdorie, ik dacht dat ik een 'task' kon afronden, in plaats daarvan had ik er een nieuwe taak bij. Namelijk in Nederland ben je dan gewend dat je naar het postkantoor moet om een serie van aanvullende postzegels van 2 cent te kopen om deze 'bij te plakken'. Maar op de websites in de VS werd met geen woord gerept over deze praktijken. Pas na een poosje viel het kwartje. Het woord 'Forever' betekent dat de postzegel altijd geldig is! Al vind je over 50 jaar in een la een postzegel, dan kun je die gewoon alsnog op een brief plakken en die wordt nog bezorgd ook (in de VS). De posterijen in de VS zullen gedacht hebben dat de winst op het verkopen van die 2 cent postzegels niet echt opweegt tegen de arbeidskosten. Misschien zijn er mensen die dergelijke postzegels inslaan, maar dan heeft de USPS (United States Postal Service) tenminste het rentevoordeel en heeft de koper het risico van kwijtraken. Weer iets geleerd vandaag.
Monday, June 15, 2009
Quantaray 75-200mm f/2.8-3.5
Enige tijd geleden heb ik op Ebay een zoom lens gekocht. "Waarom op Ebay?", zul je je afvragen. Ik wilde graag een lens met een diafragma van 2.8. De foto's die ik namelijk maakte tijdens sportwedstrijden waren niet zo succesvol, omdat de sluitertijd te lang was. Korter was geen optie want dan zou de foto te donker worden. Met een lens met een groter diafragma komt er meer licht in de lens en kan een foto met een korte sluitertijd gemaakt worden. Echter de zoom lenzen met een groot diafragma zijn behoorlijk kostbaar.
Gelukkig is er een oplossing, namelijk de manual focus lenzen in plaats van de auto focus lenzen. Niet zo veel mensen zijn nog in die lenzen geïnteresseerd, dus die worden tegen aantrekkelijke prijzen verkocht. Een tweede probleem is dat veel producenten de lens mond veranderd hebben bij de overstap van manual focus naar auto focus. Eigenlijk bij toeval blijkt dat met een adapter veel lenzen op een Canon camera gebruikt kunnen worden. Een Canon heeft namelijk een relatief korte afstand tussen de lens en de sensor (44.0mm), terwijl fabrikanten als Nikon, Olympus en Leica een afstand gebruiken van 46-47mm. In die paar millimeter extra ruimte past precies een adapter.
Als laatste zul je je afvragen: "Quantaray?". Quantaray is het huismerk van de amerikaanse fotoketen Ritz Camera. De kwaliteit zal wel iets minder zijn dan de bekende merken als Canon en Nikon, maar ook zullen de meeste mesen op Ebay niet naar een Quantaray lens zoeken. Gewoon omdat er weinig van dergelijk lensen zijn. Daarom kon ik deze lens voor $50 inclusief verzendkosten kopen.
Vandaag arriveerde mijn adapter. Opvallen is namelijk dat de manual focus lensen van Canon niet op de nieuwe Canon camera's passen (zonder gebruik te maken van een extra lensje die de kwaliteit reduceert). Ook de oude lensen van Nikon passen niet op de nieuwe Nikon cameras .Maar gelukkig passen de oude Nikon lezen met een adapter wel op een Canon camera. Deze Quantaray lens had een Nikon mond. Aanvankelijk had ik een adapter uit China besteld, maar dat was geen succes. De tweede kwam uit de VS, was twee keer duurder dan de adapter uit China, maar deze paste tenminste.
Men zegt wel eens dat bij zonsopgang en zonsondergang het beste licht voor fotografie aanwezig is. Kortom na even snel een mueslireep genuttigd te hebben ging ik direct op pad om een paar foto's te maken. Het afgelopen weekeinde was de fieldtrip van de fotoclub niet zo succesvol verlopen. Ik was er niet helemaal bij met mijn gedachten waardoor de avond foto's allemaal out of focus waren. Het was de hoogste tijd voor een paar foto's in focus.
De onderstaande foto's geven een indruk van de omgeving waar ik woon. Deze foto had nog wel iets scherper gekund.
Ik denk dat ik mijn fototoestel niet helemaal recht hield, of de brandkraan staat een beetje scheef.
Gelukkig is er een oplossing, namelijk de manual focus lenzen in plaats van de auto focus lenzen. Niet zo veel mensen zijn nog in die lenzen geïnteresseerd, dus die worden tegen aantrekkelijke prijzen verkocht. Een tweede probleem is dat veel producenten de lens mond veranderd hebben bij de overstap van manual focus naar auto focus. Eigenlijk bij toeval blijkt dat met een adapter veel lenzen op een Canon camera gebruikt kunnen worden. Een Canon heeft namelijk een relatief korte afstand tussen de lens en de sensor (44.0mm), terwijl fabrikanten als Nikon, Olympus en Leica een afstand gebruiken van 46-47mm. In die paar millimeter extra ruimte past precies een adapter.
Als laatste zul je je afvragen: "Quantaray?". Quantaray is het huismerk van de amerikaanse fotoketen Ritz Camera. De kwaliteit zal wel iets minder zijn dan de bekende merken als Canon en Nikon, maar ook zullen de meeste mesen op Ebay niet naar een Quantaray lens zoeken. Gewoon omdat er weinig van dergelijk lensen zijn. Daarom kon ik deze lens voor $50 inclusief verzendkosten kopen.
Vandaag arriveerde mijn adapter. Opvallen is namelijk dat de manual focus lensen van Canon niet op de nieuwe Canon camera's passen (zonder gebruik te maken van een extra lensje die de kwaliteit reduceert). Ook de oude lensen van Nikon passen niet op de nieuwe Nikon cameras .Maar gelukkig passen de oude Nikon lezen met een adapter wel op een Canon camera. Deze Quantaray lens had een Nikon mond. Aanvankelijk had ik een adapter uit China besteld, maar dat was geen succes. De tweede kwam uit de VS, was twee keer duurder dan de adapter uit China, maar deze paste tenminste.
Men zegt wel eens dat bij zonsopgang en zonsondergang het beste licht voor fotografie aanwezig is. Kortom na even snel een mueslireep genuttigd te hebben ging ik direct op pad om een paar foto's te maken. Het afgelopen weekeinde was de fieldtrip van de fotoclub niet zo succesvol verlopen. Ik was er niet helemaal bij met mijn gedachten waardoor de avond foto's allemaal out of focus waren. Het was de hoogste tijd voor een paar foto's in focus.
De onderstaande foto's geven een indruk van de omgeving waar ik woon. Deze foto had nog wel iets scherper gekund.
Ik denk dat ik mijn fototoestel niet helemaal recht hield, of de brandkraan staat een beetje scheef.
Monday, June 08, 2009
Fisheye adapter
Iedereen die wel eens foto's maakt zal de situatie herkennen dat je graag de afstand tot het onderwerp wilt vergroten, maar dat dat niet kan. Meestal staat er een muur, is er een vijver of een afgrond.
De fotografen gebruiken dan een zogenaamde fisheye lens, maar die kosten met gemak $1000 of meer. Ten eerste was mijn foto-budget op dit moment ontoereikend voor dergelijke dure lenzen. Zelfs al zou ik het geld beschikbaar hebben is er de vraag: "Hoeveel fisheye foto's zou ik gaan maken?" Het aantal zal beperkt zijn, waardoor de kosten per foto wel erg hoog zouden zijn.
Een fisheye is een lens type dat aanvankelijk ontworpen was voor het bestuderen van de hemel door meteorologen. Met dit lenstype konden zij in een keer hele hemel op een foto zetten. Hierbij werd het fototoestel met de lens omhoog geplaatst.
Het was tijd voor een oplossing. Tegenwoordig worden er fisheye adapters aangeboden van Opteca of Pro Optic. Zo'n adapter wordt op de voorzijde van de lens geschroefd. Maar deze adapter zijn in het midden van de foto wel scherp, maar de rest van de foto wordt snel onscherp naar mate de afstand tot het midden van de foto toeneemt. Na enig zoeken vond ik een type adapter die in de jaren 70 van de 20e eeuw verkocht werd. Deze adapter werd verkocht onder de merknamen Soligor, Spiratone en Kenko. Tegenwoordig worden die adapters verkocht voor prijzen tussen $100 en $300. Op een website voor tweedehands lenzen vond ik een exemplaar voor $39, echter de step-up ring ontbrak. Dit was een probleempje want de lens adapter had een schroefdraad type Series VI en de lens op mijn camera een schroefdraad van 67mm. Als snel vond ik een step down ring van 67mm naar series VII. Klein probleem dat ik nog een step down ring van Series VII naar Series VI moest vinden. Gelukkig bood zich daar Ebay aan waar ik al snel een passende ring vond voor een acceptabele prijs. Kortom even wachten totdat alles bezorgt was en dan kon ik vandaag eindelijk een paar foto's maken. Het fototoestel is nu wel een beetje 'topzwaar' door de extra adapter maar er komen leuke foto's uit. Opmerkelijk is dat ik de lens op een grote brandpuntsafstand moet instellen om een geschikte foto te maken. Hoe dan ook, met deze foto krijg je een beter indruk van mijn appartement.
Eigenlijk wordt de foto aan de randen al snel wazig. Bij daglicht ga ik nog eens een paar foto's nemen zodat ik meer licht heb en een kleiner diafragma kan kiezen.
De fotografen gebruiken dan een zogenaamde fisheye lens, maar die kosten met gemak $1000 of meer. Ten eerste was mijn foto-budget op dit moment ontoereikend voor dergelijke dure lenzen. Zelfs al zou ik het geld beschikbaar hebben is er de vraag: "Hoeveel fisheye foto's zou ik gaan maken?" Het aantal zal beperkt zijn, waardoor de kosten per foto wel erg hoog zouden zijn.
Een fisheye is een lens type dat aanvankelijk ontworpen was voor het bestuderen van de hemel door meteorologen. Met dit lenstype konden zij in een keer hele hemel op een foto zetten. Hierbij werd het fototoestel met de lens omhoog geplaatst.
Het was tijd voor een oplossing. Tegenwoordig worden er fisheye adapters aangeboden van Opteca of Pro Optic. Zo'n adapter wordt op de voorzijde van de lens geschroefd. Maar deze adapter zijn in het midden van de foto wel scherp, maar de rest van de foto wordt snel onscherp naar mate de afstand tot het midden van de foto toeneemt. Na enig zoeken vond ik een type adapter die in de jaren 70 van de 20e eeuw verkocht werd. Deze adapter werd verkocht onder de merknamen Soligor, Spiratone en Kenko. Tegenwoordig worden die adapters verkocht voor prijzen tussen $100 en $300. Op een website voor tweedehands lenzen vond ik een exemplaar voor $39, echter de step-up ring ontbrak. Dit was een probleempje want de lens adapter had een schroefdraad type Series VI en de lens op mijn camera een schroefdraad van 67mm. Als snel vond ik een step down ring van 67mm naar series VII. Klein probleem dat ik nog een step down ring van Series VII naar Series VI moest vinden. Gelukkig bood zich daar Ebay aan waar ik al snel een passende ring vond voor een acceptabele prijs. Kortom even wachten totdat alles bezorgt was en dan kon ik vandaag eindelijk een paar foto's maken. Het fototoestel is nu wel een beetje 'topzwaar' door de extra adapter maar er komen leuke foto's uit. Opmerkelijk is dat ik de lens op een grote brandpuntsafstand moet instellen om een geschikte foto te maken. Hoe dan ook, met deze foto krijg je een beter indruk van mijn appartement.
Eigenlijk wordt de foto aan de randen al snel wazig. Bij daglicht ga ik nog eens een paar foto's nemen zodat ik meer licht heb en een kleiner diafragma kan kiezen.
Saturday, June 06, 2009
EU Verkiezingsdebat
Naar aanleiding van mijn stem voor de Europese verkiezingen, had ik vandaag een uurtje gereserveerd voor het verkiezingsdebat. Kijkend naar het debat moest ik terugdenken aan de kritiek over het modder gooien in de verkiezingen in de V.S. Tijdens het EU verkiezingsdebat leken de fractievoorzitters wel een stel schreeuwende pubers. Ik hoop dat zij zelf het verkiezingsdebat ook terugkijken.
Tuesday, June 02, 2009
9mm
Ondanks dat ik al bijna een jaar in de VS woon, was ik vandaag toch even verbaasd. Met een paar collega's sprak ik vandaag over geweld in je eigen omgeving. Een van mijn collega's meldde dat bij hem, een paar jaar geleden, op een avond een keer werd aangebeld door iemand met een vaag verhaal die hem verzocht om de politie te bellen. Toen ik hem vroeg: "Was je niet bang om de deur open te doen?" Antwoordde hij koel: "Nee, want ik hield mijn 9mm achter de deur." (Als je met zo'n pistool raak schiet kun je de ambulance overslaan en kun je meteen de lijkwagen bestellen.)
Hij is een fervent jager, dus waarschijnlijk had hij nog raak geschoten ook. Gelukkig kwam juist de politie langs gereden en ging de verdachte persoon er als een haas vandoor.
Hij is een fervent jager, dus waarschijnlijk had hij nog raak geschoten ook. Gelukkig kwam juist de politie langs gereden en ging de verdachte persoon er als een haas vandoor.
Subscribe to:
Comments (Atom)