Leisure Learning

Een van mijn collega's attendeerde mij op een fotocursus bij Leisure Learning Unlimited Inc. De fotocursus staat voor over drie weken op het programma. De naam van de organisatie geeft al aan dat het om leren in je vrije tijd gaat. Een tweede betekenis van leisure is dat het niet te veel moeite mag kosten. Het lijkt een beetje op de Open Universiteit in Nederland.

Nadat ik mij had opgegeven voor de fotocursus kreeg ik ook het volledige lesprogramma toegestuurd. Een van de cursussen is 'Pronunciation for Foreign Born Professionals'. Deze stond dus voor vandaag op het programma. Vroeg was ik dus op weg naar het centrum van Houston. Inmiddels valt het mij niet meer op, maar eigenlijk is het ideaal dat ik gewoon bij het lesgebouw kan parkeren. De korte cursus, van in totaal 2,5 uur, behandelde in sneltreinvaart de bijzondere kenmerken van de uitspraak van het US engels. De belangrijkste verschillen zijn het aan elkaar 'plakken' van woorden (wat volgens mij ook in het Nederlands al gebeurt) en de intonatie. Ik heb de nodige informatie mee naar huis gekregen, dus er komt nog een avondje zelfstudie.

foto workshop

De Photochrome club Houston waarvan ik lid van ben organiseert elke maand een bijeenkomst en een workshop. Vandaag op de vierde donderdag van de maand, werd een workshop gegeven met het onderwerp 'onder water'. Nee, ik ging niet onderwater maar het onderwerp dat gefotografeerd werd.

De workshop werd bij een van de leden thuis georganiseerd en werd bijgewoond door 14 leden. De woning was wel een beetje ouderwets, maar wel extreem groot. Zo stond er gewoon een pooltafel in de woonkamer en het viel bijna niet op (zo groot was de woonkamer). Vervolgens gingen we naar de fotostudio(!).

De onderwerpen die gefotografeerd werden waren citrusvruchten en bloemen. Deze werden in een aquarium geplaatst en gevuld met bronwater (met CO2). De citrusvruchten wilden aanvankelijk nog opdrijven, maar na enig ingrijpen van de ingenieurs was alles toch nog klaar voor de foto workshop.

De opstelling ziet er dan zo uit:


En het resultaat ziet er dan zo uit:


In vergelijking tot mijn collega-leden heb ik maar een eenvoudige camera. Echter mijn camera is van recentere datum en ik heb de handleiding gelezen. Doordat ik pas mijn camera gekocht heb, is liveview een van de opties. Dit zorgt er voor dat ik nauwkeurig handmatig kan scherp stellen op het onderwerp. En ja het lezen van de handleiding kan nooit kwaad.

Ik heb tijdens de workshop heel veel foto's gemaakt. Eenmaal thuis aangekomen ook weer heel veel weggegooid, omdat de focus of belichting niet goed was. De gele rand van de citroen is nog steeds een beetje lichter dan normaal, maar het aanpassen van de algehele belichting zou de grapefruit weer heel erg donker maken. Hoe dan ook ik heb veel geleerd.

Toastmasters

Vandaag vond de tweede bijeenkomst van de Toastmasters plaats. De groep van leden bevalt prima, dus ik ben lid geworden. Het is een groep van personen van ongeveer mijn leeftijd en dat is wel zo prettig. Nadat iemand lid is geworden ontvangt hij de cursusdocumentatie thuisgestuurd. Dus binnenkort kan ik ook mijn speech geven. Voor die tijd moet ik nog wel even mijn grammatica bijspijkeren. Daarvoor heb ik al een boekje meegenomen uit Nederland.

Eigenlijk was ik opzoek naar een debatingclub. Dus tijdens de borrel, dit onderwerp maar eens ter sprake gebracht. Het bleek dat een aantal personen geïnteresseerd was, en al snel werd het voorstel gedaan om dan maar een debat-ondervereniging op te richten. Dus wie weet ben ik dan binnenkort toch lid van een debatvereniging. Ik kan dat proces natuurlijk stimuleren door mee te helpen. Daarover later meer.

Manager's special

Als producten kort tegen de uiterste verkoopdatum zijn, krijgen deze producten een speciale prijssticker. Dit is een oranje-geel gekleurde sticker met barcode, waarmee vaak een korting van 25-50% wordt verkregen.

Zoals bekend was het eergisteren Valentijnsdag. De supermarkten hadden groots uitgepakt met veel bloemen en zelfs een aparte tent op het parkeerterrein waar je ook bloemen kon kopen. Maar ja, door de recessie zit iedereen een beetje krapper bij kas, of denkt in de toekomst misschien krapper bij kas te zitten. Zo stond er gisteren een artikel in de Wall Street Journal dat het er 3,5% minder aan voedingsmiddelen is besteed. Als de kopers al gaan bezuinigen op het eten, dan staat een bosje bloemen zeker niet op het boodschappenlijstje. Vandaag waren alle bloemstukken dan ook voorzien van een manager's special sticker. Zoals Herman Finkers in een duet met Brigitte Kaandorp al eens zong: "Ja, luister Brigit, ik vind romantiek best, maar het moet wel betaalbaar blijven."

richtingaanwijzer vs. ruitenwisser

Vandaag was het in Houston wederom een aangename 18°C. Dus toen ik voor de lunch even naar huis reed, had ik het raampje van mijn auto naar beneden gedraaid en mijn arm leunde naar buiten. Zoals bekend zit bij elke links sturende auto de ruitenwisser rechts en de richtingaanwijzer links. Echter bij de tweede bocht vroeg ik mij af "wie heeft dat toch bedacht?" Die persoon woonde vast in een koud klimaat. Namelijk bij elke bocht kon ik kiezen tussen i) geen richting aangeven, of ii) mijn linker arm weer richting het stuur bewegen om de richtingaanwijzer te bedienen. Ja, als je gewend bent om een Peugeot 205 door Delft te sturen zonder stuurbekrachtiging, dan is een SUV door Houston sturen, met een hand, een makkie. Met de vingertoppen van mijn rechterhand kon ik prima de ruitenwissers bedienen, maar ja die heb ik al in geen weken gebruikt. Zullen ze het nog doen?

update: Ze doen het nog! Vandaag (vrijdag) heeft het geregend terwijl ik op kantoor was, waardoor er een hoge luchtvochtigheid was toen ik naar huis reed. Terwijl ik dus naar huis reed besloegen de autoramen aan de buitenzijde (!) en moest ik de hele weg de ruitenwissers ingeschakeld houden op de intervalstand.

Photo club

Zoals ik al eerder had geschreven, wil ik meer inburgeren in de samenleving van Houston. Maar hoe doe je dat? Tijdens de afgelopen vakanties in o.a. New York heb ik veel foto's gemaakt, maar er kan nog wel het nodige verbeteren.

Het leek mij dus handig om twee vliegen in klap te slaan. Na een vrij uitgebreide zoektocht, vond ik de Houston Photochrome Club. De meeste leden zijn niet zo piep meer, maar ze hebben wel veel ervaring met fotograferen. Gisteravond was de eerste bijeenkomst, op een locatie een half uurtje rijden van mijn huis (om de hoek dus voor Amerikaanse begrippen). Een van de leden gaf een presentatie over de foto's die hij had genomen in een vogelreservaat, niet ver van het wel bekende Roswell (NM). Op de zaterdag na de bijeenkomst op de tweede donderdag van de maand, wordt er een field trip gemaakt. Omdat ik nog wacht op mijn camera kan ik dus niet deelnemen. Op de vierde donderdag van elke maand wordt er een workshop gegeven. Zo zie je maar, mijn agenda wordt steeds drukker.

Na afloop van de bijeenkomst (ca. 21:30h) bezochten de meeste leden een lokaal restaurant, ik dus ook. Eigenlijk was dit een hele handige lokatie, want dan kun je elkaar tenminste verstaan. Ik bestelde een cheese cake en een kopje thee. Ik zag er zeker hongerig uit, want de serveerster kwam eerst met een hele cheese cake aanlopen. "Oh, u wilt maar een stukje!" Opvallend was dat veel leden nog flink gingen eten: pizza's, salades en combinaties daarvan. Al met al een interessante en leerzame avond.

la Madeleine
10,001 Westheimer Rd, Suite 2123
Houston, TX

Dad's club

Een software manager van het bedrijf, waar ik werk, vertelde mij dat zijn vrouw lid is van vele verenigingen, terwijl hij dan telkens op zijn zoon moest passen. Het idee van een men's club was al snel geboren. Maar zijn vrouw zou bij het horen van men's club bepaalde ideeën hebben, waardoor hij nooit toestemming zou krijgen om een avondje weg te gaan. De club kreeg dus de werktitel 'Dad's club'. Vanavond gingen we met vier dad's naar de biosscoop. Vooraf hebben we een hapje gegeten, in een verbazingwekkend goed biosscooprestaurant. De vrouw van de software manager vroeg zich nog af: "Wanneer gaan jullie dan over 'dad things" spreken?" Zij had het nog niet helemaal begrepen. We hebben de film 'Taken' bezocht. Een echt film voor een Dad's club, geen ingewikkelde dialogen maar iedereen die de hoofdrolspeler in de weg stond bij het terugvinden van zijn dochten legde het loodje. Als je eenmaal de Britse detectives gewend bent dan was dit verhaal wel een beetje eenvoudig. Maar goed, het was een goede gelegenheid om mijn collega's beter te leren kennen.

Body Worlds

In het Houston Museum of Natural Science kan de tentoonstelling 'Body Worlds 2 & the Brain bezocht worden. De tentoonstelling zou bijna beëindigd worden, dus het werd de hoogste tijd om de tentoonstelling te bezoeken. Even na negen uur stond ik voor het museum. Ik ging zo vroeg, omdat het vinden van een parkeerplek dan gemakkelijker is. Later realiseerde ik mij dat het later op de dag ook drukken wordt in het museum.

Helaas mochten er van de tentoonstelling geen foto's gemaakt worden, dus ik heb een plaatje geknipt van de website. Zelfs daarvoor moest ik nog een speciaal tooltje gebruiken, want afzonderlijke plaatjes kunnen niet gedownload worden. Dit tooltje (Snippy) is echt heel handig.

De tentoonstelling is waarschijnlijk dezelfde tentoonstelling als enkele jaren geleden in Amsterdam te zien is geweest. De tentoonstelling was knap opgezet doordat de geprepareerde lichamen langzaam opgebouwd werden in de loop van de tentoonstelling. Ik bedoel dat je niet meteen een helemaal opengewerkt lichaam te zien kreeg. Ook waren de teksten vaak van twee kanten te bekijken zodat, ondanks de drukte, de tentoonstelling goed bekeken kon worden.

Op een wonderlijke wijze kun je als het ware in het lichaam kijken. Hierbij is het proces van plastination gebruikt waarbij de lichaamsvloeistoffen en -vetten vervangen zijn door een kunststof die later uithardt. Vervolgens kun je hetgeen dat geen plastic bevat laten oplossen in een zuur. Zo houd je een lichaam over waarbij de spieren, aderen en organen goed zichtbaar zijn. Het zal wel iets ingewikkelder zijn, maar daar komt het wel op neer. Het was een zeer interessante tentoonstelling waarbij veel over het lichaam werd uitgelegd. Interessant was bijvoorbeeld de longen van een roker. Verbazingwekkend was dat de longen van een mijnwerker nog veel zwarter waren. Verder waren er velen lichamen waarbij uit werd gelegd wat de gevolgen of stadia zijn van stress, overgewicht, zwangerschap etc. Het is wonderlijk om een foetus te zien die kleiner dan een dubbeltje is.

De vraag is of de mensen die hun lichaam ter beschikking hebben gesteld aan de wetenschap dit wel voor ogen hadden. Zo was er een hoofd dat alle aderen in het hoofd toonde. Maar de aderen in je hoofd zijn zo klein, dat er inmiddels al de nodige waren afgebroken en op de vloer van de vitrine lagen. Dit leek meer een soort gebruiksartikel. Hoe dan ook, het was een zeer interessante tentoonstelling.

Na afloop heb ik samen met een collega en zijn vrouw en zoon geluncht bij het Museum voor Fine Arts. De prijs voor de lunch was zeer schappelijk en de kwaliteit goed. Het is altijd er aangenaam om collega's buiten de werkomgeving te treffen.

Er hingen een aantal werken van Nederlandse schilders dus dit museum is inmiddels ook aan het lijstje van nog te bezoeken musea toegevoegd.

Socrates Café

Voor de kerstperiode werd wel duidelijk dat ik langer in Houston zou blijven dan één jaar. Een van mijn goede voornemen was daarom om beter in te burgeren in de VS. Als snel kwam de vraag naar boven: "Maar, hoe doe je dat?" Ik begrijp nu dat het voor de Nederlanders met een oorsprong in het Middellandse zeegebied ook niet zo makkelijk moet zijn, en dan spreek ik de taal nog redelijk goed.

Een eerste Internet zoekactie bracht mij bij allerlei feestende mensen, die elke week naar een andere club of café gingen. Hmm, dat was niet helemaal wat ik zocht, of eigenlijk helemaal niet. Kortom verder zoeken was het devies. Tot het weekeinde van twee weken geleden. Op eens vond ik daar een website van het Socrates Cafe Houston en een website van een photography club (over dat laatste over twee weken meer). Het eigenlijke doel van Socrates was om door middel van een dialoog met vragen de absolute waarheid te achterhalen. Kort omm, dat leek mij wel interessant. Vanmiddag was de eerste bijeenkomst in een boekhandel (Borders) in Houston. Denk dan niet aan een boekenwinkel zoals je meestal in Nederland vindt. Deze boekhandel had de afmeting van een gemiddelde supermarkt en beschikte over een soort Starbucks. Opvallend, er was permanent een rij van zeker vijf mensen die boeken wilde afrekenen. Dat ging dus wel goed met deze winkel.

Ik wist eigenlijk niet goed wat ik zou kunnen verwachten. Bij Studium Generale zijn er vaak mensen die hun kennis wilden etaleren. Maar goed niet geschoten is altijd mis, dus vol verwachting reisde ik af naar het centrum van Houston (ca. 30km) op deze zonnige zondagmiddag bij 21°C. Al snel had ik de boekhandel gevonden, en ging ik op zoek naar het Socrates Cafe. Er bleek een groep van 8 mensen en ontstond er een levendige discussie over de praktische toepasbaarheid van filosofie. Ik heb er een aantal nieuwe ideeën opgedaan en tot een aantal nieuwe inzichten gekomen. Kortom het is een zeer geslaagde middag geweest.

Na afloop van de bijeenkomst liep ik nog even langs de boekenkast met het onderwerp fotografie. Ik vond daar een boek over fotografie met allerlei voorbeelden hoe het wel en niet moet. Per situatie zijn er dan negen foto's gemaakt met allerlei instellingen. Een erg interessant en leerzaam boek. Ik moet nu echt eens beginnen met het lezen van al die boeken.