Body Worlds

In het Houston Museum of Natural Science kan de tentoonstelling 'Body Worlds 2 & the Brain bezocht worden. De tentoonstelling zou bijna beëindigd worden, dus het werd de hoogste tijd om de tentoonstelling te bezoeken. Even na negen uur stond ik voor het museum. Ik ging zo vroeg, omdat het vinden van een parkeerplek dan gemakkelijker is. Later realiseerde ik mij dat het later op de dag ook drukken wordt in het museum.

Helaas mochten er van de tentoonstelling geen foto's gemaakt worden, dus ik heb een plaatje geknipt van de website. Zelfs daarvoor moest ik nog een speciaal tooltje gebruiken, want afzonderlijke plaatjes kunnen niet gedownload worden. Dit tooltje (Snippy) is echt heel handig.

De tentoonstelling is waarschijnlijk dezelfde tentoonstelling als enkele jaren geleden in Amsterdam te zien is geweest. De tentoonstelling was knap opgezet doordat de geprepareerde lichamen langzaam opgebouwd werden in de loop van de tentoonstelling. Ik bedoel dat je niet meteen een helemaal opengewerkt lichaam te zien kreeg. Ook waren de teksten vaak van twee kanten te bekijken zodat, ondanks de drukte, de tentoonstelling goed bekeken kon worden.

Op een wonderlijke wijze kun je als het ware in het lichaam kijken. Hierbij is het proces van plastination gebruikt waarbij de lichaamsvloeistoffen en -vetten vervangen zijn door een kunststof die later uithardt. Vervolgens kun je hetgeen dat geen plastic bevat laten oplossen in een zuur. Zo houd je een lichaam over waarbij de spieren, aderen en organen goed zichtbaar zijn. Het zal wel iets ingewikkelder zijn, maar daar komt het wel op neer. Het was een zeer interessante tentoonstelling waarbij veel over het lichaam werd uitgelegd. Interessant was bijvoorbeeld de longen van een roker. Verbazingwekkend was dat de longen van een mijnwerker nog veel zwarter waren. Verder waren er velen lichamen waarbij uit werd gelegd wat de gevolgen of stadia zijn van stress, overgewicht, zwangerschap etc. Het is wonderlijk om een foetus te zien die kleiner dan een dubbeltje is.

De vraag is of de mensen die hun lichaam ter beschikking hebben gesteld aan de wetenschap dit wel voor ogen hadden. Zo was er een hoofd dat alle aderen in het hoofd toonde. Maar de aderen in je hoofd zijn zo klein, dat er inmiddels al de nodige waren afgebroken en op de vloer van de vitrine lagen. Dit leek meer een soort gebruiksartikel. Hoe dan ook, het was een zeer interessante tentoonstelling.

Na afloop heb ik samen met een collega en zijn vrouw en zoon geluncht bij het Museum voor Fine Arts. De prijs voor de lunch was zeer schappelijk en de kwaliteit goed. Het is altijd er aangenaam om collega's buiten de werkomgeving te treffen.

Er hingen een aantal werken van Nederlandse schilders dus dit museum is inmiddels ook aan het lijstje van nog te bezoeken musea toegevoegd.