De dagen voorafgaand aan de cursus waren warm met een hoge luchtvochtigheid. Maar gelukkig was het weer ons vanavond aanzienlijk gunstiger gestemd. Een groep van circa 15 cursisten verzamelde om 18:30h langs Allen Parkway. Ik dacht aanvankelijk dat ik in een stad van 2 miljoen mensen nooit iemand tegen zou komen die ik zou kennen, maar vanavond was een van de cursisten ook deelnemen aan de meetup photography groep. De eerste onderdelen van de cusus vonden plaats bij daglicht en waren volgens mij vooral bedoeld om er even 'in te komen'. Zo was er een fontein en een aantal honden die zowaar poseerden voor de camera.
De volgende stop was de Waugh street brug vleermuizen kolonie (bij de kruising met Allen Parkway). Onder de brug zijn er naar schatting 250.000 Mexican tail free vleermuizen. Tijdens de dag verblijven deze vleermuizen in holle ruimtes in de brug en vliegen bij zonsondergang uit. Op de onderstaande foto zijn de geprefabriceerde I-ligger van de brug zichtbaar. Je kunt je voorstellen dat als je twee I-liggers tegen elkaar aan plaatst dat er dan een holle ruimte ontstaat. (update: ik zie nu dat het lettertype op de blogspot-website van het schreefloze type is waardoor de aanduiding I-ligger nog niet erg veel verduidelijkt, ik bedoel dus een I met aan de boven- en onderzijde een horizontaal streepje. Als je dergelijk ligger tegen elkaar legt, dan raken de horizontale streepjes elkaar en dan is er een holle ruimte tussen de verticale i's.) Op de foto is de open voeg te zien tussen de I-liggers waardoor de vleermuizen naar buiten komen. Dit klinkt allemaal erg natuurvriendelijk maar hoe gaat deze brug ooit onderhouden worden? Over een aantal jaren moeten de opleggingen vervangen worden, en bovendien zijn de uitwerpselen van vogels erg agressief voor het beton.
En dan vliegen de vleermuizen bij zonsondergang massaal uit. Vandaag waren de vleermuizen een beetje laat, mogelijk door de overvliegende helicopeter. Daardoor was het inmiddels redelijk donder en was het lastig om een vleermuizen nog zichtbaar op de foto te zetten. Bij een langere sluitertijd zou de vleermuis verworden tot niet meer dan een streep op de foto. Het diafragma van de lens die ik had meegenomen was ongeveer f/5.0 (ingezoomd), ik wacht nog op een lens met een constant diafragma van f/2.8. Die zou bijna 4 keer zoveel licht de camera binnen laten.
Vervolgens was het tijd om de kenmerkende foto's van het voorbijgaande verkeer te maken. Opvallend vond ik dat op de foto veel meer te zien is dan dat ik ter plekke kon onderscheiden. Zo was het onderstaande gebouw eigenlijk niet goed meer zichtbaar met het blote oog, maar het fototoestel kon alles nog prima zien. Als je alleen naar de lantaarnpaal kijkt lijkt de foto niet horizontaal gemaakt te zijn, maar volgens mij staat het gebouw wel 'recht' dus moet de lantaarnpaal scheef staan. Dit is wel het nadeel van fotografie op een statief waarbij het kijken door de zoeker een beetje lastig is. Gelukkig heeft het statief zowel een zogenaamd doosniveau en buisniveau waarmee het statief waterpas gezet kan worden. Zo komt de Civiele kennis van landmeten ook hier weer van pas.
Maar er blijft altijd nog iets te leren tijdens zo'n cursus. Zoek maar de fouten in de onderstaande foto.
Boven het hoogste gebouw op de foto zie je een soort stippellijn. Ik zat bij het terugkijken van de foto's toch even te piekeren over de oorzaak. Het is namelijk geen straalvliegtuig met een haperende motor. Maar toen herinnerde ik mij dat achter mij een redelijk drukke kruising was en dat ik in de handleiding ooit had gelezen dat je met een hulpstukje de zoeker kunt afdekken. Ik dacht dat het afdekken slechts een marginaal effect zou hebben. Maar de lijnen op de foto zijn volgens mij het resultaat van het licht van de (knipper)lampen van de auto's bij de kruising die via de zoeker de sensor bereiken. Ook dacht ik dat de kabel-afstandbediening het trillen van de camera zou verhinderen. Dat bleek dus een misrekening. Op de foto zie je namelijk aan de linkerkant dat de lichtstreep niet volledig horizontaal loopt, toen liet ik dus de ontspanknop los. De volgende keer moet ik dus toch met een draadloze ontspanner of met de zelfontspanner werken.
Hoe dan ook, ik heb vanavond een gezellige en leerzame avond gehad.
update: Ik heb de clone tool gevonden in Gimp, dus het niet-afdekken van de viewfinder is ook opgelost. Het is kinderlijk eenvoudig om fouten te fixen. In december had ik een foto gemaakt van de zonsopgang boven Manhattan, alleen was het raam waardoor ik de foto maakte niet helenmaal schoon (ik kon namelijk kiezen of mijn ontbijt alleen laten en naar buiten rennen, of de foto door het raam maken. Tsja een goed ontbijt in de ochtend is ook belangrijk dus ik heb destijds de foto door het raam gemaakt.)
No comments:
Post a Comment