Woodstock

Wederom was er voor vandaag veel regen voorspeld. Ik heb dus uitgeslapen. Opvallend is dat uitslapen in het engels 'sleep in' is. Waarschijnlijk van inslapen na de wekker. Om de tijd te compenseren ging ik per snelweg naar Woodstock. Toen onderweg de zon doorbrak, heb ik direct de eerste afslag genomen en de auto naar een dirt road gestuurd. Een dirt road is een weg die gemaakt is van een soort klei/grind mengsel. Geen asfalt dus. De mensen die in het westen van Nederland wonen denken nu waarschijnlijk "Goh wat een achtelijke situatie!" Dat dacht ik ook totdat ik een paar jaar geleden een risico-inventarisatie van niet-openbare spoorwegovergangen uitvoerde bij de Valleilijn (vroeger de Kippenlijn). Terwijl ik naar de volgende overweg reed, stond mijn auto opeens in het zand terwijl de kaart toch echt een weg aangaf. Dat was trouwens een heel leuk project.

De vraag tijden het 'schieten' van de foliage (engels voor herfstkleuren) is: "Wordt het beter of slechter als ik doorrijdt?"


Aangezien er weinig verkeer op zo'n dirt road is, kun je zonder andere weggebruikers te hinder gewoon even je auto aan de kant van de weg parkeren. Gelukkig was de zon nog niet verdwenen en kon ik een paar leuke foto's maken.



Daarna weer terug naar de snelweg en na een korte lunch, op weg naar Woodstock. Dit is dus niet de stad van het muziek festival. De initiatiefnemers van het festival komen weliswaar uit Woodstock, maar het festival vond in 1969 plaats in Bethel (New York state, ongeveer 70km ten zuiden van Woodstock)

De reisgids (voor fotografie) had een weg aanbevolen die van Pomfret naar Woodstock loopt. Dit bleek wederom een dirt road te zijn en de TomTom wilde mij liever via de snelweg sturen. Na de dwingende aanbeveling 'turn around' meerdere keren genegeerd te hebben kwam ik bij de 'Cloudland road' uit. Ook hier brak gelukkig de zon nog even door om op het juiste moment een paar foto's te maken.

Snel door naar Woodstock. Dit bleek een soort grote rij van glalerie en antiek winkels te zijn. Gelukkig was er wel een covered bridge te vinden.


Ik ben nog geen zeventig dus ik ben doorgereden naar een buitenwijk waar ik een paar leuke foto's heb gemaakt van de voorbereidingen van Halloween.


Even ten zuiden van Woodstock is Jenne Farm gelegen. Volgens vele fotografen is het een must om hier een foto te maken. Toen ik de eerste keer langs de boerderij reed, miste ik de boerderij volledig. Toen ik even later het einde van de dirt road bereikte, werd mij duidelijk dat ik Jenne Farm gemist had. De auto omgekeerd en met de routebeschrijving in de hand vond ik de boerderij. Ik vind de boerderij niet zo bijzonder, zo kan de schuur wel een likje verf gebruiken.


Vanavond verblijf ik in de Days Inn in Brownville. Aangezien daar in de omgeving geen restaurant is, geniet ik nu een half uurtje rijden ten zuiden van Woodstock van een prima diner. Als je een keer in Woodstock bent ga naar:

Keeper's Country Cafe (ik dacht bij een truck stop uit te komen, maar het was een restaurant met allemaal verantwoorde en gezonde gerechten.)
3685 Route 106
Reading VT 05062
+1 802 484 9090

Vanavond weer vroeg slapen want morgen is de laatste dag in Vermont. Vrijdag reis ik weer terug naar Houston.