SouthWest Houston

Enige tijd geleden bezocht ik een katholieke kerk in de wijk waar ik woon. Dat was een kerk die groter is dan de Kathedraal in Utrecht en bijna alle plaatsen waren nog bezet ook. Dat was dus niet wat ik zocht. Ik vond een website waarbij per parochie was aangegeven hoeveel huishoudens aangesloten waren. Na enig zoeken vond ik een passende parochie in het zuid-westen van Houston.

's Morgens moest ik nog het een en ander regelen, dus de mis van 5pm leek mij wel geschikt. Met enige spoed reed ik naar de kerk om nog juist op tijd te aan te komen. In de kerk viel mij op dat circa 95% van de parochianen niet blank waren. Dit was een verrassing voor mij. Afgaande aan de kleding en haardracht van de blanken maakte ik op dat zij het financieel niet echt breed hadden.

Mijn nieuwsgierigheid won het van de ratio dus na de mis was het tijd voor een onderzoekje van de omgeving. Ik trof een buurt aan waar de potholes in de wegen een aanslag vormde voor de ophanging van mijn auto, de auto’s van de bewoners veelal van een ouder model zijn en inmiddels voorzien zijn van deuken, de voortuinen hebben daar meer weg van een wildplantsoen en de huizen hebben hun beste tijd gehad maar alle ramen en deuren zijn wel voorzien van stevig traliewerk.

Stilletjes hoopte ik dat mijn auto het nog even zou volhouden. Gelukkig had ik mijn auto al zeker vier weken niet gewassen, dus ‘I blended in’. Wonderlijk is dat deze wijk slechts een kwartiertje rijden is van the Energy Corridor waar ik woon en waar werkelijk elk grassprietje wekelijks wordt onderhouden. Weer een ervaring rijker reeds ik de gated community binnen waar ik woon en het hek sloot zich achter mijn auto.