Diffraction stars

Yesterday evening, I read an article about diffraction starts in the magazine Popular Photography. (I subscribed through Amazon which costs only $15 for a year.) This evening I found myself with my tripod and camera on a rather boring scene close to Houston’s aquarium. So I thought: “Let’s give it a try with those diffraction stars.” I understood from the article that there would be diffraction stars in my photo with a smaller aperture, so I minimized the aperture to f/20 (focal length 33 mm on a cropped sensor). With an aperture of f/14, nearly identical diffraction stars showed up in the photo. Another precondition is off course the bright light source.



Looking at my photos I noticed that the stars looked different than the ones in the magazine. So now I was wondering: “Why do these diffraction stars show up on my photo?”, and “Why are there different types of stars?”

The diffraction star is caused by the diffracting light when this light passes the aperture blades. As you can see in the photo above, my lens has 6 aperture blades. In case of an uneven number of aperture blades the number of spokes doubles. Shooting at a larger aperture should prevent the stars. It seems to be generally accepted that an aperture larger than f/5.6 will prevent these starts. In the picture below I shot the same scene, but this time with an aperture of f/4.



Understanding when diffraction happens is useful, but the last question is:”Why does it happen?” The problem is that most books and websites discuss the decrease in sharpness at smaller apertures and not the diffraction stars.

There are two types of diffraction a) when light passes the surface between materials with two different densities, and b) when light passes across the edge of a subject. The last type of diffraction causes the stars in the photos. When the light passes the aperture, the light is slightly bend and therefore the arrays of light start to interfere with one another, causing spokes (or reduced sharpness).

I can’t find any information about the reduced ‘sharpness’ of the spokes, but I guess this is caused by the rounded aperture blades. I would have expected more difference between the diffraction stars at the red and green lights of the traffic light, because the average wave length of red is about 30% larger than for green light (701nm vs. 535nm).

The reason for my trip to the aquarium was a fieldtrip from the Meetup group ‘Houston Photography’. The meetup started with an interesting presentation from Dan Zientek at the Hard Rock Café. After the presentation (and us finishing our dinner) we went outside for some night time photography. The other photos I shot were not so successful as the ones above.

Tranquility Park

In downtown Houston, close to I45, there is Tranquility Park. This park is named after the Sea of Tranquility where man first landed on the moon, on July 20th 1969. Today I visited this park with a colleague to shoot some pictures.



A bronze plaque, close to the BoA building reminds of the first words of Neil Armstrong and displays his first foot print on the moon.



During the spring and the fall the park is used for a lunch break by the employees of offices close by, like Shell and Wells Fargo.

Wel of niet gelukt

Toen ik vandaag naar huis reed, kwamen er vanuit het zuiden donkere wolken aangedreven. Tegelijkertijd scheen de zon nog waar ik woonde. Namelijk de door de zon verlichtte vlaggenmasten tegen de donkere wolken. Het leek een mooie foto te worden, maar de foto laat niet zien wat ik zag.

Hurricane Preparedness

Het hurricane seizoen in het zuiden van de VS duurt van 1 juni tot 30 november. De eerste maand is rustig verlopen. Afgelopen week was het onderwerp van de maandelijkse safety training van mijn werkgever: 'Hurricane Preparedness'. Het lijkt allemaal triviaal, je zou zeggen elk jaar is toch hetzelfde. Maar het was toch goed om alles nog even te herhalen.

Van Ike, tijdens 2008, had ik geleerd dat ten eerste een periode zonder stroom erg vervelend is, maar dat nadat de stroom weer terug is, de rijen bij restaurant zeer lang zijn terwijl de temperatuur hoog is. En bovendien zijn de winkels nog enkele dagen gesloten na de hurricane. Die dagen moet je dus ook zien door te komen.

Als je niet goed voorbereid bent, is door de stroomuitval je koelkast ontdooid en kun je alles weggooien terwijl je nog niets nieuws kunt kopen. Dit vraag om een betaalbare oplossing. De opties generator van $1000 of een camping gasstel van $350 vielen af. Dat wordt tenslotte wel een erg dure maaltijd op die manier.

Om te beginnen kon ik de gevolgen van de stroomuitval mitigeren, en daarnaast zoeken naar een alternatief. Een methode om de inhoud van de koelkast langer goed te houden is door gewoon water in te vriezen. Een beetje zoals de koelbox naar het strand alleen dan een maatje groter. Ik heb de laatste weken dus geen plastic fles meer weggegooid, deze gevuld met water en ingevroren. Inmiddels is mijn koelkast dus gevuld met 12 liter ijs en er komt nog meer. Eigenlijk biedt dat het hele jaar door een bescherming tegen stroomstoringen. Gevoelsmatig dacht ik dat zwaardere objecten meer 'energie' zouden bevatten. Maar een kleine zoekopdracht in Google leert de warmtecapaciteit van bijvoorbeeld beton gelijk is aan 0,88 J/(g K) terwijl deze waarde voor water 2.05 J/(g K) is. Weer iets geleerd. Heeft iets te maken met de sterke waterstofbindingen in water.

Een tweede optie is om iets te hebben dat je buiten de koelkast kunt bewaren. Het bleek dat Kroger een ruime sortering gevulde soepen in blik had. Daarvan heb ik er vier gekocht. Een luxe kampeerwinkel in de buurt had voor een paar dollar ook gevriesdroogde maaltijden. Die zouden mij wel een paar dagen zonder stroom doorhelpen. Een volgend probleem is dat voor de bovenstaande maaltijden kokend water nodig is. De oplossing van een $100+ kookstel was inmiddels afgevallen. Maar op het internet kwam ik de variant van de alcohol stove tegen. Eigenlijk is dat gewoon een gourmet brander. Helaas zijn die hier in de VS niet te vinden. Dat heeft vast te maken met aansprakelijkheid. Dan maar zelf een alternatief fabriceren. Bij de lokale drogisterij heb ik een (metalen) dcosje pepermunt gekocht. Het winkelmeisje moest even nadenken toen ik om een metalen doosje vroeg. Waarschijnlijk was het verdacht toen ik zij dat het ook een andere inhoud mocht hebben, als ik maar een metalen doosje zou hebben. Ik heb maar niet gezegd dat ik een alcohol stove aan het maken was. Bij de dhz winkel Home Depot heb ik een liter denatured alcohol (NL: spiritus) gekocht. Het enige dat nu nog ontbreekt is staalwol of een soort steentjes voor in het metalen doorsje. Bij de Home Depot heb ik ook drie bakstenen gekocht die tegelijkertijd mijn fluitketel boven de vlam houden en een windscherm vormen. Voor ongeveer $10 was mijn alcohol stove dus gereed.

Een groter probleem is het ontbreken elektriciteit en stromend water. Geen elektriciteit betekent geen air conditioning, de koelkast warmt langzaam op en het kookstel doet het ook niet meer. Tip 1 is om de koelkast voorafgaand aan de storm op de laagst mogelijke tempetaruut in te stellen. Tip 2 is om de koelkast vol te zetten.

Voor mij was de hurricane voorbereiding de reden om nog eens mijn voorraadkast nader te bekijken. De plastic borden en bestek waren er nog van vorig jaar. De watervoorraad was inmiddels geslonken dus met een aantal gallons was dat weer snel gefixt.

Kortom ik ben klaar voor de volgende hurricane.

update: Het is al inmiddels eind oktober en ik heb nog geen hurricane gezien. Dit jaar heb ik dus geluk gehad. De maaltijden zijn zeer lang houdbaar dus die komen volgend jaar ook nog van pas.

Westmoreland

Elke tweede zondag van de maand, wordt er een walking tour georganiseerd door de Greater Houston Preservation Alliance. Dit is een vrijwilligersorganisatie die aandacht genereert voor architectuur om het daarmee te behouden. Ongeveer 30 geïnteresseerden meldden zich aan en werden in groepjes van 10 personen rondgeleid.

Deze zondag vond de walking tour plaats in de wijk Westmoreland, gelegen bij de straten Westmoreland Street en Burlington Street. De plannen voor deze wijk zijn opgesteld in de eerste jaren van de twintigste eeuw. Mede hierdoor zijn er tot op vandaag interessante verschillen in architectuur te vinden. Vanzelfspreken waren inmiddels een flink aantal huizen verdwenen en vervangen door hedendaagse town huizen, of appartementen. Maar gelukkig waren er nog voldoende originele details te vinden.

De hoofdstraat van deze wijk is genaamd Westmoreland. Een aardig detail is dat de naam met kleine tegels is aangebracht in de trottoirband van de straat. Helaas hebben diverse nieuwe lagen asfalt de naam bijna onleesbaar gemaakt. Dit zou tevens een oplossing zijn voor de straatnaambordjes bij de studentenhuizen in Delft. Die borden verdwijnen namelijk nog al snel. Een van de medestudenten die ik tijdens de introductieweek van Civiele Techniek heb leren kennen ging nog een stapje verder. Hij vertelde mij later dat jaar dat hij tijdens een dronken bui eens gepoogd had om een parkeermeter naar binnen te takelen. Terwijl de parkeermeter net halverwege de eerste verdieping bungelde kwam er een politieauto langs gereden, de agenten konden het idee om het interieur van de studentenkamer met een parkeermeter te verfraaien niet waarderen. Als ik mij goed herinner is hij daarvoor veroordeeld. Maar het is uiteindelijk nog allemaal goed gekomen met deze student. Hij was in een andere stad gaan studeren en enkele jaren later kwam ik hem, in pak met stropdas, weer tegen in Delft.



Zo was er een huis met de Victoriaanse bouwstijl. Ik heb wel de indruk dat de car port er later aangeklust is, want de stijl klopt niet helemaal. Bovendien deze wijk was een streetcar suburb. Deze wijk lag iets verder van het centrum van Houston en daarom was er een streetcar die je naar het centrum kon vervoeren. Voordat de olie ontdekt werd was Houston trein-stad. Dat is tot op de dag van vandaag terug te vinden in de vele spoorlijnen in Houston. Waarschijnlijk hadden de bewoners van het bovenstaande huis in ca. 1905 dus helemaal geen auto.


Het huis daarnaast was van het typische bungalow ontwerp. Het huis was om onduidelijke redenen van een soort souterrain voorzien, maar verder is het wel een mooi huis.


En aan de overkant van de straat een klassieke woningen met twee verdiepingen zoals die vaak in de VS voorkomen.


Alle huizen uit deze periode zijn voorzien van een veranda, want de praktische toepassing van air conditioning moest nog plaats vinden. Dit huis is voor mijn gevoel een beetje uit balans.


Op zich is het onderstaande huis niet zo bijzonder. Totdat ik mij de geschiedenisles van de middelbareschool herinnerde.


Als je namelijk goed kijkt zie je dat de eerste kolom enigszins naar binnen gekanteld is. Dit werd ook al gedaan bij het Pantheon om op die manier het gebouw er beter uit te laten zien. De kolommen op de hoeken van het Pantheon hadden ook een iets grotere diameter en liepen taps toe aan de bovenkant. Dat heb ik bij dit huis niet kunnen vaststellen. update: Ik zie nu op het blog dat de scheefstand van de kolom erg slecht zichtbaar is. In het echt viel het duidelijk op door de witte hoeklat achter de kolom.


Het leven in zo'n oude woningen is waarschijnlijk een beetje kostbaarder dan in een moderne woning dus een van de bewoners wiens woning vlak langs een snelweg was geleden had een inventieve oplossingen. Of de buren het ook leuk vinden is niet bekend.


Volgens de tour guide zou dit een van de meest gefotografeerde huizen van Houston zijn. Het is mij niet duidelijk of dat is omdat een kandidaat voor de komende burgemeesterspost hier woont, of omdat het een mooi huis is. In ieder geval zal deze kandidaat geen gebruik maken van de pensionvergoeding zoals in Utrecht.


Het was in ieder geval een leuke walking tour en de $10 zeker waard.

Nelson Water Garden

De maandelijkse fieldtrip van de Photochrome club ging deze keer naar de Nelson Water Garden in Katy. Door de groei die Houston de afgelopen decennia heeft doorgemaakt, is Katy een voorstand van Houston geworden. De Nelson Water Garden is een klein tuincentrum met waterlelies. Wegens de hoge zomerse temperaturen in Houston waarbij de gevoelstemperatuur kan oplopen tot 40C, begon de fieldtrip vandaag al om 7:30h.

De andere leden van de photoclub raken telkens in extase bij het zien van een bloemen. Ik heb daar minder last van. Echter ik heb wel een aantal aardige foto's gemaakt. Op de onderstaande foto probeert een wesp het binnenste van de bloem te bereiken. Ook hier geld dat het gras aan de andere kant groener is. De wesp kon namelijk ook gemakkelijk naar een andere bloem vliegen die al wel geopend was.







Op mijn weg naar huis kwam ik langs deze oude 'grain elevator'. Deze was al duidelijk een poosje niet meer in gebruik. Ik moest even wachtten op de zon want het was een beetje bewolkt vandaag.



Mijn interesse was gewekt door deze grain elevator dus ik reed nog even verder. Het bleek dat er langs het spoor nog aantal grain elevators stonden. Ik heb even kort in het oude centrum rondgelopen, maar het was te warm om langer te blijven. Dat het warm was blijkt wel uit het feit dat ik de enige voetganger was.



Langs de Insterstate I10 is een klein spoorwegmuseum, waar op het buitenterrein een caboose is tentoongesteld. Een caboose is een wagon die als laatste wagon aan de trein werd gekoppeld. De rode kleur moest achteropkomende treinen waarschuwen. Volgens een website zou deze wagon enigszins permanent remmen om spanning op alle koppelingen te houden. Deze website gaf aan dat een stoomlocomotief soms met schokken versneld of vertraagd waardoor een koppeling tussen twee wagons los kan schieten.



Ik begrijp nu waarom I10 zo'n rare knik maakt bij Katy. Texas Deparment of Transportation had spoortraject tussen Katy en Houston aangekocht en gebruikt voor de verbreding van I10. Vanaf Katy maakt I10 een knik omdat daar weer het spoor begint richting San Antonio.

Houston Photochrome Club

Elke vierde donderdag van maand is er een bijeenkomst van de Photochromeclub, waarvan ik lid ben. Het programma bestaat uit een lezing en een competitie van de ingezonden foto's. De lezing werd deze week gegeven door Sam Gainer. Een Houstonian die zeer smeuïg kon vertellen over zijn belevenissen tijdens zijn reizen. Bijvoorbeeld door zich uit te geven als fotograaf voor National Geograhich en daarmee alle Japanners uit beeld wist te houden bij een tempel in Jordanie. Hij was ook expert in Photoshop want voorwerpen als de maan of een regenboog die net buiten de foto waren, werden door Sam gewoon in het beeld geplaatst met photoshop.

Het tweede deel van de avond is een competitie. Aan het begin van het jaar wordt er een lijst opgesteld met de onderwerpen voor de maandelijkse competitie. Deze maand was het onderwerp cactussen. Eerder dit jaar had ik tijdens een fieldtrip van de Meetup groep een cactus op de foto gezet. Ik aarzelde even of ik deze foto wel zou insturen. Niet geschoten is altijd mis, dus de foto ingestuurd. De beoordeling vindt plaats door drie leden die elk tussen de 0 en 9 punten toekennen aan de foto. De naam van de inzender wordt pas na de inzender wordt pas na de beoordeling bekend gemaakt. Met spanning wachtte ik op mijn foto. Mijn foto kreeg een totaal van 20 punten. Als zeg ik het zelf dat was redelijk goed, want ongeveer 25% van de foto's kregen een punten totaal van 20 of hoger. Mijn inzending heb ik hieronder weergegeven.


update: Vandaag ontving ik de maandelijkse nieuwsbrief toegezonden. Het bleek dat ik in de catergoie 'Cacti' met 20 punten als hoogste was geeindigd.

4th of July

Zoals Memorial Day het equivalent is van de Nederlandse 4 mei, zo is de 4th of July de dag waarop de vrijheid wordt gevierd in de V.S. Dit jaar viel de 4th of July op een zaterdag. Zoals gebruikelijk in de VS, is de vrijdag een vrije dag, als een feestdag op een zaterdag valt. Als de feestdag op een zondag valt is maandag een vrije dag.

De vrijheid van de Verenigde Staten begon met The Declaration of Independence, zoals aangenomen door het Continental Congress op 4 juli 1776. In dit document verklaren 13 staten zich onafhankelijk van Groot-Brittannië, met wie ze al een jaar in oorlog waren. De Nederlanders zullen het waarschijnlijk niet begrijpen, maar tijdens de avond werd deze verklaring voorgedragen. Er was een stuk geschrapt en gelukkig had ik een korte paragraaf. Het voorlezen van Engels uit 1776 valt nog niet mee.

De 4th of July wordt gevierd met optochten en een grote verscheidenheid aan activiteiten. Er is echter een verschil van de 4th of July met 5 mei, deze dag wordt door de meeste Amerikanen namelijk aangegrepen om een flinke BBQ te houden. Dit jaar was een collega zo vriendelijk om mij uit te nodigen voor zijn 4th of July feest. Hij had naast mij een flink aantal buren, collega's en familieleden uitgenodigd. Er waren hamburgers en hot dogs in overvloed. Zijn moeder had een taart gemaakt in de vorm van de vlag van de VS.



En een ijssculptuur. Deze ijsklomp zocht ook een beetje vrijheid en viel midden in de nacht van de bar. Een geluk bij een ongeluk was dat de sculptuur richting de gootsteen viel waar de handgreep van de kraan de klap opving door volledig af te breken. Ander had de ijssculptuur zeker voor een flinke deuk in het parket of de gootsteen gezorgd. De $100 ijssculptuur werd zo dus alsnog een $300 item.



De dag werd afgesloten met vuurwerk in Hermann Park. Opvallend was dat binnen de stadsgrenzen van Houston het afsteken van vuurwerk verboden is. Ik begrijp dat het verbieden van vuurwerk in Nederland gelijk staat aan politieke zelfmoord, maar dat je nog gewoon adem kunt halen nadat er vuurwerk is afgestoken bevalt mij wel. Toen ik probeerde uit te leggen aan mijn collega dat in Nederland, kort naar de jaarwisseling, de lucht gevuld is met een dichte mist van rook en andere zware metalen. Vroeg hij verschrikt: "Waarom verbieden ze dat niet?" Tjsa, daar had ik geen antwoord op. Misschien is dat niet zo in lijn met de gedachte van vrijheid, maar eenieders gezondheid is wel gewaarborgd.