Vanochtend ben ik vroeg opgestaan, want ik werk aan mijn anti-jetlag-op-sta-schema. Elke dat sta ik een kwartiertje eerder op en dat werkt goed. Ik sta nu al zonder probleem om vijf uur naast mijn bed.
Tot mijn schrik kwam er echter geen water meer uit de kraan. “He wat is dat nou? De burgemeester had toch iets anders beloofd”, dacht ik. Bovendien constateerde ik dat de stop van mijn bad niet volledig werkte. Ik verloor per 24h maar liefst 10cm waterhoogte uit mijn bad. Een snelle rekensom leerde mij dat dinsdag mijn badkuip al leeg zou zijn, zonder ook maar een druppel water gebruikt te hebben. (Delftenaren hoeven niet te reageren dat het geen lineair proces is, maar in tijden van nood ga ik geen partiële differentiaal vergelijking oplossen, een uurtje meer of minder daar kijk ik niet op.) Voor het doorspoelen van het toilet had ik toch behoorlijk veel water nodig en dat zou nog eens bovenop het lekverlies komen. Tot overmaat van ramp leek de afvoer van het toilet ook nog wel verstopt te zijn. Ik was juist zo blij dat ik stroom had, maar eigelijk was geen water nog erger dan geen stroom. Donkere wolken pakten zich samen. Het werd tijd om een aantal problemen op te lossen. Eerst maar eens bij de beheerder geinformeerd, die bleek meerdere Mexianen rond te hebben lopen op het complex en al binnen een uur kwam er een langs om mijn toilet te ontstoppen. Oke mijn toilet was niet meer verstopt maar echt veel water om het door te spoelen had ik niet. Op de televisie werd voorspeld dat bepaalde wijken in Houston wel drie weken zonder stroom zou kunnen zitten. Zou ik ook zo lang zonder waterdruk zitten. Het regende pijpestelen en dus vatte ik het plan op om dan maar water op te vangen. Gewapend met een emmer, had ik al snel de nodige liters opgevangen. Het viel wel een beetje tegen dat voor een toiletspoeling ik toch al gauw 10 minuten moest werken. Niet veel later stopte het ook nog met regenen. De meteoroloog op de televisie was heel blij dat het eindelijk gestopt was met regenen, omdat dat de regen inmiddels veel overstromingen in Houston had veroorzaakt. Maar ik was eigenlijk helemaal niet zo blij, hoe moest ik overmorgen mijn toilet doorspoelen. Ik kon er toch niets aan doen, dus dan heeft zorgen maken ook geen zin, eerst maar een warme maaltijd maken met het water uit een fles. Ik moest even denken aan mijn grootmoeder die mij jaren geleden vertelde dat bij haar thuis vanaf medio 1942 geen water meer uit de kraan kwam en pas in mei 1945 er voor het eerst weer een beetje bruin water uit de kraan kwam. Wat is dan een paar dagen zonder waterdruk.
’s Avonds toch nog even voor de zekerheid gecontroleerd of er weer waterdruk was. En jawel er was weer waterdruk en stroom dus had ik niet alleen water maar ook warm water! Het was tijd voor een douche want dat was na de storm nog niet mogelijk geweest zonder elektriciteit of water. Inmiddels had ik een e-mail gekregen van mijn werk dat maandag ook het kantoor gesloten zou zijn.
No comments:
Post a Comment