Vanavond heb ik opnieuw een lezing bijgewoond van de World Affairs Council of Houston. Deze keer was het onderwerp Iraq, gepresenteerd door Colonel Peter Mansoor.
Een interessante analyse was de redenen waarom het zo was mis gegaan in Iraq. Hij gaf twee redenen:
i) alle leden van de Baath partij werden kort na de val van Bagdad uit hun functie ontzet. Net zoals in China was een lidmaatschap van de partij een vereiste om gekozen te worden voor veel functie, zoals bijvoorbeeld docent, ambtenaar etc.
ii) het leger werd ontbonden en een nieuw leger werd ingericht.
Een en ander had tot gevolg dat er veel mensen zich thuis zaten te vervelen, met alle gevolgen van dien.
Misschien nog wel interessanter was zijn eindconclusie: In Iraq zijn er inkomsten uit olie, water voor landbouw en academici die voor innovatie zorgen, waardoor het op termijn goed komt met Iraq. Voor Afghanistan had hij een somberder beeld, want daar is geen van de bovenstaande ingrediënten te vinden. De tijd zal het ons leren.
Als ik de beelden uit Iraq zie dan wordt er veelvuldig in de lucht geschoten. Ik vraag mij dan af: "Waar blijven toch al die kogels?".
Op een avond nam Col. Mansoor een douche op het dak van zijn kazerne in Bagdad. Er was nog geen warm water, dus hij maakte gebruik van een water uit een zwart geschilderde tank op het dak. Onder het douchen zag hij opeens aan de lichtsporen dat er veel in de lucht werd geschoten. Later bleek Saddam Hussein gearresteerd te zijn. Aanvankelijk moest hij aan het vuurwerk van '4th of July' denken maar als snel bedacht hij dat ook in Bagdad de zwaartekracht werkt en spoedde hij zich in zijn handdoek naar binnen. Hij liet het bericht uitgaan dat iedereen in zijn brigade onmiddellijk dekking moest zoeken. In Iraq is het vanwege de hitte gebruikelijk om op dak te slapen. De volgende ochtend bleek dat 50 inwoners van Bagdad gedood waren door terugvallende kogels.
Op de terugweg naar huis zag ik voor de eerste keer een Amber alert. Amber Hagerman werd ontvoerd in 1996. Enkele dagen later werd haar lichaam gevonden. Haar ouders ouders hebben zich ingezet om informatie over de (toekomstige) ontvoering bekend te maken bij een groot publiek. Hiervoor werd nog in hetzelfde jaar een wet aangenomen voor de Amber alert. Als er gegevens bekend zijn over de ontvoerder wordt dit bekend gemaakt op de elektronische informatieborden langs snelwegen, welke in Nederland DRIP's genoemd worden. Tegenwoordig wordt de informatie ook verspreid via e-mail, sms en lichtkranten bij een aantal winkelketens. Zo zag ik dus dat aan het begin van de avond in Dallas een kind ontvoerd was door iemand die reed in een rode Toyota met het bijbehorende kenteken. Sinds de eerste Amber alert zijn 17 kinderen teruggevonden.
No comments:
Post a Comment