San Antonio - dag 2

Gisteravond las ik bij toeval in zo'n reclamegidje met stadsplattegrond, dat er vandaag een re-enactment van de slag bij de Alamo zou plaats vinden. Op 6 maart 1836 had het leger van Mexico de mission Alamo ingenomen na een strijd van enkele weken. In totaal zijn er ongeveer 200 Texaanse soldaten om het leven gekomen. De generaal van Mexicaanse strijdkrachten, Santa Anna, stuurde als waarschuwing drie overlevende naar generaal Sam Houston. Dit plan 'back fired' zoals dat heet in het Engels, want al snel meldden zich vele kolonisten aan bij het leger van Sam Houston en op 21 april van hetzelfde jaar werd het leger van Santa Anna verslagen bij de slag van San Jacinto, die slechts 18 minuten duurde. San Jacinto ligt ongeveer 25 mijl ten oosten van Houston. Santa Anna, die ook president van Mexico was, had zich snel ontdaan van zijn generaals uniform. Maar doordat hij gesalueerd werd als 'el Presidente' werd al snel duidelijk wie hij was. Zijn zijde ondergoed help ook niet veel in zijn poging om onder te duiken, want identificatie was zo wel gemakkelijk. In gevangenschap bleek de president/generaal al snel bereid om de overgave te ondertekenen, waarmee het gebied van de huidige staten Texas, New Mexico, Arizona, Nevada, California, Utah en delen van Colorado, Wyoming, Kansas en Oklahoma bij de VS werd gevoegd. Dat is nog eens een resultaat van een veldslag van 18 minuten. Als je het hele verhaal wilt lezen zie: Wiki - Alamo

Het centrum van San Antonio is eigenlijk vrij compact gebouwd, waardoor alles goed te voet doorkruist kan worden. Mijn hotel was aan de oostzijde van het centrum. Aan de oostzijde ligt ook het het Market Square. De reisgidsen spreken er tamelijk enthousiast over, maar het zijn alleen een serie van souvenir winkels. Ik ben dus weer snel doorgelopen. Deze foto laat helemaal niets interessants zien, alleen de kleuren vond ik wel mooi. En niet te vergeten de klassieke auto. Leuk is dat er meestal een oma uit zo'n auto stapt. De auto's roesten hier nauwelijks en voor een enkele duizenden dollars kun je bij een lokale garage de hele drive train laten vervangen/reviseren. De drive train omvat eigenlijk alles dat beweegt (motor, aandrijfassen, versnellingsbak en remmen. Aangezien die auto's niet zo gek veel elektronica bevatten heb je dan bijna weer een nieuwe auto. En oma rijdt alleen in de stad, met het raampje open, dus airco heeft ze ook niet nodig. Ik zou er bijna een kopen.



Vervolgens ben ik naar het gebied van de River Walk gelopen. Het gebied tussen de Market Square en de River Walk bestaat uit oude winkels (zie brandtrap) waarvan en een heel aantal leeg staan. Misschien is functiescheiding toch niet zo'n goed idee.

OK, de onderstaande foto is gemaakt op zondagochtend half twaalf, maar dan had ik toch wel iets meer activiteiten verwacht.


De volgende stop was de woning van de Spaanse gouverneur. Ondanks dat het nog niet zo heel lang geleden is dat hier mensen woonden, was het wel een beetje primitief, en dat voor een gouverneur. Zo waren de kamers relatief klein en donker. Stel je voor hoe de rest van de bevolking heeft geleefd.

Daarna door naar de San Fernando kathedraal. Dit is een zeer mooi vorm gegeven kerk.


En ik kan zeggen dat ik echt in het centrum van San Antonio ben geweest.


De River Walk is een soort voetpad langs de kademuren van de San Antonio river, waarvan de aanleg begonnen is in 1939. Men wilde de river aanvankelijk overbruggen, zoals in Den Bosch omdat het alleen maar overlast opleverde. Maar gelukkig is dat plan niet doorgegaan.



De openingstijden van het national park Alomo zijn beperkt (tot 5pm) dus eerst snel door naar de Alamo. De onderstaande foto laat de kerk van de mission zien. Volgens de gidsen was het gebouw volledig historisch, maar ik twijfel want er zijn wel wandcontactdozen. Het was behoorlijk druk, maar de wachttijden bleven gelukkig beperkt tot niet meer dan 5 tot 10 minuten.


Deze acteurs zien er een beetje vermoeid uit, maar het was dan ook 25 tot 30 graden celsius.


Hieronder werd een show gegeven met het afschieten van een kanon. Geen foto's daarvan want ik had mijn vingers in mijn oren. Opvallend was dat de eerste poging mislukte, omdat volgens de spreker het kruit vochtig was geworden. Als het kruit al vochtig wordt bij deze temperaturen, dan ben ik heel benieuwd hoe dat vroeger in de Lage landen ging met het afschieten van een kanon. Het lijkt mij wel vervelend als de vijand in aantocht is en het kruit blijkt vochtig te zijn.
Tijdens de strijd om de Alamo, werden de Spaanse kanonskogels, die terecht kwamen in de Alamo, weer teruggeschoten. Maar na een aantal dagen waren niet alleen de kanonskogels op, maar ook het kruit.




Ter afsluiting van mijn verblijf in San Antonio wilde ik een hapje eten langs het water. Na een prima burrito gegeten te hebben ging ik weer naar mijn auto die nog bij het hotel geparkeerd stond. Voor de toeristen zijn er in San Antonio 4 lijnen met Street cars die slechts $1,25 per rit kosten en langs alle belangrijke attracties en hotels rijden. Na twee dagen in San Antonio kan ik concluderen dat men zich werkelijk inspant om het de toeristen naar hun zin te maken. Op zich heeft de economische teruggang ook voordelen, want iedereen lijkt wel net iets harder te werken en iets vriendelijker te reageren.



Aangezien er tussen San Antonio en Houston een lang traject is zonder benzinestations en mijn auto ongeveer 20 mile per gallon (8,5 km/l) aflegt heb ik eerst een tankstation gezocht, de inwendige mens werd opnieuw verwend met een banana nut muffin en een kop koffie. Het rijden 's avonds is zeer rustgevend met een kop koffie in de mug holder en de cruise controle op 65 mile/hour. Er was redelijk veel politie en de auto's die mij inhaalden, werden al snel naar de zijkant van de weg gedirigeerd. Om half elf 's avonds was ik weer in Houston (zonder ticket).

OK, misschien veel foto's bij dit bericht, maar ik ben zeer tevreden met mijn nieuwe foto toestel.